The Mind Soulmates Review

Eén van jullie is de ziener en de ziener weet meer! Hij mag vooraf een aantal kaarten bekijken en waardevolle hints aan het team geven. Al het andere gebeurt in het geheim. Dit klinkt allemaal erg mysterieus hè? Wij hebben The Mind Soulmates voor je gespeeld en onze bevindingen zijn allerminst in nevelen gehuld. Benieuwd of The Mind Soulmates iets voor jou is? Lees dan nu deze The Mind Soulmates review!

Zwevende konijnen

De zwevende konijnen, waarvan de ledematen niet direct zijn verbonden met de romp, zijn wederom teruggekeerd voor The Mind Soulmates. Bekenden van het originele The Mind herkennen direct de typische vormgeving. En is groen je lievelingskleur, dan heb je bij dit spel geluk, want dat is nu de hoofdkleur geworden.

Het spel bestaat uit 50 getallenkaarten met de getallen 1 t/m 50, 12 levelkaarten, 4 levenskaarten, een hintkaart en een stift. De hintkaart is uitwisbaar. Dit is wel zo praktisch, alleen moet je zelf wel een papiertje pakken (of je vinger gebruiken) om te wissen. Pas in het laatste geval wel op dat je niet met je zwarte vinger de kaarten, kleding of andere dingen besmeurt. Het opzetten van The Mind Soulmates is weer vliegensvlug gebeurd; leg de levelkaarten in oplopende volgorde op tafel beginnend met level 1, schud de getallenkaarten en leg ze als gesloten stapel op tafel en leg de levenskaarten en hintkaart met stift er naast. Je bent nu klaar om het spel te beginnen.

(Niet) communiceren

Ook in The Mind Soulmates spelen alle spelers gezamenlijk tegen het spel, en moeten de kaarten in oplopende volgorde worden gespeeld. Iedere speler krijgt, afhankelijk van het level, één of meerdere kaarten in de hand. Waarbij 1 de laagste en 50 de hoogste kaart is. Er is geen beurtvolgorde, iedere speler mag een kaart op de stapel leggen wanneer hij/zij wil. Maar héél belangrijk, zodra de spelers de kaarten in handen hebben, mag er op geen enkele wijze worden gecommuniceerd. Met ditmaal één uitzondering, de ziener mag als enige wel communiceren. En oh ja, ook niet onbelangrijk, alle kaarten worden gesloten gespeeld, en alleen de ziener mag achteraf kijken of de kaarten in de juiste volgorde zijn gespeeld. Hebben de spelers alle kaarten in hun hand in oplopende volgorde gespeeld, dan gaan zij door naar het volgende level. Zo niet, dan verliezen zij een leven en mogen ze het level opnieuw proberen. Dit gaat zo door tot óf alle levens op zijn, óf de spelers het laatste level hebben weten te voltooien.

Ieder level begint met 3 eigenschappen:

1. Hoeveel kaarten er in het spel komen
2. Hoeveel kaarten de ziener hiervan van te voren mag bekijken
3. Hoeveel getallen de ziener mag communiceren

Al deze informatie staat weergegeven op iedere levelkaart. In het eerste level zijn er 4 kaarten, waarvan er 3 bekeken mogen worden door de ziener en daarvan mag er 1 gecommuniceerd worden. Je bepaalt zelf wie er als ziener begint, aan het begin van ieder volgend level is de volgende speler de ziener. De ziener pakt in het eerste level 4 kaarten van de stapel, bekijkt er hiervan 3, vervolgens schrijft de ziener 1 van de getallen die hij heeft gezien op de hintkaart, hierna schudt hij de vier getallenkaarten en deelt hij ze uit aan alle spelers, waarbij het kan voorkomen dat sommige spelers meer kaarten hebben dan andere.

De kaarten worden dus blind gespeeld. Zijn alle kaarten gespeeld dat controleert alleen de ziener of ze in de juiste volgorde gespeeld zijn. Zo ja, dan draait de ziener de getallenkaarten om en gaan de spelers naar het volgende level. Zo niet, dan houdt de ziener de kaarten gesloten, verliezen de spelers een leven en wordt het level opnieuw gespeeld met dezelfde kaarten. De ziener mag 1 extra getal communiceren bovenop de getallen die de ronde daarvoor al gecommuniceerd waren. In dit geval is de ziener de enige die alle getallen weet die in het spel zijn.

Zijn de levens op, dan hebben de spelers verloren. Maar weten de spelers level 12 te voltooien, dan hebben zij gewonnen. De volledige uitleg lees je in de spelregels. Deze beslaan 4 pagina’s en hebben mij een klein kwartiertje gekost om door te nemen.

Oefening baart kunst

Door veel te spelen kun je daadwerkelijk beter worden in The Mind: Soulmates. Dit heeft vooral te maken met het steeds beter kunnen aanvoelen van je medespelers. Ook al mag je volgens de spelregels op geen enkele manier communiceren met elkaar, toch wordt er voortdurend volop non-verbaal gecommuniceerd. Bijvoorbeeld wanneer ik getallenkaart 50 heb (de allerhoogste kaart, deze wordt altijd als allerlaatste gespeeld), dan ga ik lekker achterover leunen met mijn handen in elkaar gevouwen. Verbaal zeg ik op dat moment niets, maar als mijn medespelers opletten zeg ik alles met mijn houding. En zo zijn er wel meer mogelijkheden om zonder iets te zeggen toch een hoop duidelijk te maken aan de andere spelers. Hoe vaker je met elkaar speelt, hoe meer je op elkaar ingespeeld raakt. Daarnaast moet je soms ook geluk hebben. Hoe dichter de getallen bij elkaar liggen op de kaarten die de spelers in de hand hebben, hoe lastiger het te bepalen is wie in welke volgorde moet opgooien. Een level is een stuk makkelijker te halen als niet alle getallen te dicht bij elkaar zitten. Ook al mag er tijdens het spelen niet met elkaar gecommuniceerd worden, toch is de interactie tussen spelers heel hoog. Je speelt echt mét elkaar tegen het spel en nadat je een level gespeeld hebt is het uitgebreid napraten met elkaar. In mijn geval was het vooral kibbelen over wie, wat verkeerd had gedaan en dat het natuurlijk oerstom is om de kaart op dat moment te willen spelen.

De ziener

De rol van de ziener vind ik een leuke toevoeging. Hierdoor is er één speler die voldoende informatie heeft om de ‘puzzel’ op te kunnen lossen. Alleen weet de ziener nog steeds niet wie welke kaart heeft en wie dus op welk moment zou moeten spelen. Ook kan de ziener alleen een getal communiceren, niet wat dit getal precies betekent. Is het bijvoorbeeld het hoogste of laagste getal dat de ziener heeft gezien? Maar door vaak met elkaar te spelen, leer je hopelijk van elkaar hoe er gedacht wordt en geeft alleen een getal je al voldoende informatie om het level succesvol uit te spelen. En heb je het level toch niet gehaald, dan speel je het level met dezelfde kaarten opnieuw. De ziener weet nu alle getallen die in het spel zijn en mag nog een extra getal communiceren met de andere spelers. Doordat er meer informatie bekend is, wordt ieder level dat je moet herspelen steeds minder moeilijk. Let wel op, je hebt een beperkt aantal levens, dus je kunt niet eindeloos opnieuw spelen.

Je speelt The Mind Soulmates met 2 t/m 4 personen. Volgens de spelregels kun je het ook met z’n vijven spelen overigens. Een potje duurt zo’n 20 minuten en het spel is geschikt vanaf 8 jaar. Met z’n tweeën spelen gaat prima en is toch nog best lastiger dan je zou denken. Maar het spel komt het beste tot zijn recht met 4 spelers.

Conclusie

The Mind Soulmates is wat mij betreft niet leuker of minder leuk dan het originele The Mind, het is een variant op hetzelfde spelprincipe. Het doel is en blijft om zonder te communiceren de kaarten in oplopende volgorde te spelen. Echter is er dit keer één speler die meer weet over welke getallen er in het spel zijn en hier heel beperkt over kan communiceren. Het euforische gevoel dat je met z’n allen krijgt wanneer je de getallen in de juiste volgorde hebt weten te spelen, werkt in The Mind Soulmates ook weer erg verslavend. En is een level toch niet gelukt, dan wil je er niet mee stoppen, maar ga je direct op voor nog een potje. Je hoeft niet bekend te zijn met het originele The Mind om The Mind Soulmates te kunnen spelen. Ben je al wel bekend met The Mind of heb je deze zelfs in huis (en vind je het spel leuk), dan is Soulmates zeker de moeite waard om ook in huis te halen. Het basisprincipe blijft hetzelfde, maar Soulmates is toch anders en verfrissend genoeg om boeiend te zijn. Ben je op zoek naar een coöperatief kaartspel dat snel te leren en te spelen is en voel je je graag verbonden met je medespelers? Haal dan zeker The Mind Soulmates in huis!