Wilderness Preview

Je opent je ogen op een verlaten strand. Geen spullen, geen plan, alleen de wetenschap dat je moet overleven. Welkom in Wilderness. In dit avontuurlijke overlevingsspel kruip je in de huid van een schipbreukeling, gestrand op een vijandig eiland, op zoek naar water, voedsel en een weg naar veiligheid. Geen magische krachten, geen bondgenoten, alleen jij, de natuur en een handvol andere overlevenden die hetzelfde doel voor ogen hebben: het vissersdorp aan de andere kant van het eiland bereiken — koste wat kost.

In deze preview neem ik je mee door de eerste indrukken van het spel. Wat is het thema, hoe speelt het, wat maakt het bijzonder, en vooral: voor wie is dit avontuur bedoeld? Houd er rekening mee dat deze versie van Wilderness nog in ontwikkeling is. De definitieve editie kan dus nog veranderingen ondergaan. Maar één ding is duidelijk: het fundament staat stevig, en dit spel zou weleens een verrassing kunnen worden voor liefhebbers van tactiek, spanning en thematisch spelplezier.

Overleven of opgeven? Welkom op het eiland van Wilderness

Stel je voor: een verwoestende storm slaat je schip aan diggelen. Je spoelt aan op een onbekend eiland — zonder eten, zonder water, alleen met de angstige wetenschap dat er gevaar loert achter elk bos, elke heuvel, elk moeras. En dat het enige bekende dorp zich aan de andere kant van het eiland bevindt. Dat is de setting van Wilderness, een avontuurlijk bordspel waarin overleven geen vanzelfsprekendheid is.

Wat dit spel meteen goed doet, is je het gevoel geven dat je écht moet vechten voor elke stap die je zet. Je bent niet zomaar een pionnetje op een bord — je bent dorstig, hongerig en uitgeput, en je moet constant keuzes maken om in leven te blijven. Zoek je naar voedsel? Dan verlies je kostbare energie. Drink je water? Dan moet je zorgen dat je bij een rivier in de buurt bent. En ondertussen loeren er wilde dieren, zoals slangen, wolven en beren, die je zonder pardon aanvallen als je te dichtbij komt.

Het thema van overleven in de wildernis is overal in het spel voelbaar. Je personage heeft een eigen bord waarop je bijhoudt hoe moe, hongerig en dorstig je bent. Elke beurt schuift die ellende net een stapje verder op. En geloof me: als je niet oppast, val je letterlijk om van uitputting. Zelfs de landschappen waar je doorheen trekt — bossen, moerassen, bergen, woestijnen — bepalen hoe zwaar je tocht wordt. Elk terrein vraagt andere offers. En dan zijn er nog de ziektekaarten die je oploopt in moerassen, het willekeurige kompas dat bepaalt waar je terechtkomt als je verdwaalt, en de dag- en nachtfases die je acties beperken.

Wilderness voelt als een bordspelversie van Expeditie Robinson — maar dan zonder cameraploeg. Het is pittig, bij vlagen genadeloos, maar juist daardoor meeslepend. Je leeft je in. Je vloekt. En als je het redt tot het eind, is de overwinning dubbel zo bevredigend.

Geen bord, maar een eiland in stukken: hoe Wilderness eruitziet

Als je Wilderness op tafel legt, heb je niet het gevoel dat je een spelbord uitvouwt — je bouwt een eiland. Vijf grote landschapstegels vormen samen een route van kust tot kust, met aan het begin het wrak van je schip en aan het eind een vissersdorpje dat je alleen van horen zeggen kent. Elke tegel is dubbelzijdig en wordt willekeurig neergelegd, wat betekent dat je nooit weet wat je onderweg zult tegenkomen. Moerassen, woestijnen, bossen en bergen: het eiland is even onvoorspelbaar als verraderlijk.

De stijl van het spel is vrij sober, maar effectief. De kleuren zijn natuurlijk, met veel aardetinten, waardoor het speelveld overzichtelijk blijft ondanks de diversiteit aan terreinen. De verschillende gebieden zijn duidelijk herkenbaar, en ook de kleine details — zoals rivieren en heuvelruggen — hebben invloed op je routekeuze. Wat er op het eerste gezicht uitziet als decor, blijkt in de praktijk van levensbelang.

Je personage houd je bij met een eigen spelersbord, waarop je dorst, honger en uitputting bijhoudt met kleine houten blokjes. Simpel, maar ontzettend functioneel — en het zorgt ervoor dat je continu zicht hebt op hoe slecht het met je gaat. Elk personage heeft bovendien een eigen miniatuur: niet super gedetailleerd, maar prima herkenbaar. Ook de wilde dieren hebben hun eigen mini’s, waarmee je het gevoel krijgt dat je écht opgejaagd wordt.

Het spel bevat daarnaast kaarten voor ziektes, gebeurtenissen, dagen en scheepswrakken. Ze zijn compact, praktisch en ondersteunen het thema uitstekend. Verwacht geen visueel spektakel, maar wel een uitgekiende vormgeving die het overleven op het eiland geloofwaardig en spannend maakt.

Spelmateriaal van Wilderness

Het spel bevat de volgende onderdelen:

• 1 spelregelboekje
• 8 landschapstegels
• 2 start-/doeltegels
• 1 kompas (draaischijf om richting te bepalen)
• 8 spelersborden (voor dorst, honger, uitputting)
• 8 personage-miniaturen
• 5 dier-miniaturen (slang, wolf, beer enz.)
• 35 houten blokjes (voor het bijhouden van dorst, honger, enz.)
• 20 markeerschijfjes
• 2 speciale dobbelstenen (voor voedsel en dieren)
• 21 dagkaarten (tijd en weer)
• 20 ziektekaarten (via moerassen)
• 47 gebeurteniskaarten (event cards)
• 16 schipbreukkaarten (bij aanvang)
• 4 spelershulpen

Spelopzet in 5 stappen

1. Bouw het speelbord
   • Leg de start- en doeltegel aan weerszijden van het speelveld.
   • Kies 5 willekeurige landschapstegels en leg ze gesloten tussen start en doel.
   • (Voor een korter/langer spel kun je minder of meer tegels gebruiken.)
   • Plaats het kompas naast het speelveld.
2. Kies een personage
   • Elke speler kiest een personage en ontvangt het bijbehorende spelersbord, miniatuur en 3 blokjes.
   • Zet de blokjes op het startpunt van de dorst-, honger- en uitputtingssporen.
   • Zet je miniatuur op het startgebied.
3. Trek schipbreukkaarten
   • Schud de schipbreukkaarten.
   • Elke speler krijgt er 2, kiest er 1 om te houden en legt die open naast zijn spelersbord.
   • (Uitzondering: Henry trekt er 4 en houdt er 2.)
4. Bereid de kaarten voor
   • Schud de stapels met ziektekaarten en gebeurteniskaarten, en leg ze gedekt naast het bord.
   • Schud de dagkaarten en leg de bovenste open — dit is de eerste dag.
   • Zet een blokje op het eerste vakje van de dagkaart en voer het effect uit.
   • Trek eventueel gebeurteniskaarten zoals op de dagkaart staat aangegeven.
5. Begin het spel
   • De oudste speler begint.
   • Draai de eerste landschapstegel open (naast de starttegel).
   • Het avontuur kan beginnen!

Hoe speel je Wilderness?

In Wilderness probeer je als schipbreukeling levend het vissersdorp aan de andere kant van het eiland te bereiken. Onderweg moet je overleven in de wilde natuur, waar dorst, honger, uitputting, ziektes en wilde dieren constant op de loer liggen.

Zo werkt het spel in het kort:

• Elke speler heeft een eigen personagebord waarop dorst, honger en uitputting worden bijgehouden.
• In je beurt krijg je energie (afhankelijk van hoe moe je bent) en kun je die besteden aan acties zoals:
  • Bewegen door verschillende terreinen (bos, woestijn, moeras, berg, enz.)
  • Eten zoeken in geschikte gebieden (kansspel met dobbelsteen)
  • Water drinken bij rivieren of meren (gratis)
  • Rust nemen of slapen om uitputting te verminderen
  • Kaarten spelen om voordelen te krijgen of anderen te dwarsbomen
• Aan het einde van je beurt word je automatisch dorstiger, hongeriger en vermoeider.
• Elke dag bestaat uit drie dagrondes en één nachtronde. Tijdens de nacht is bewegen gevaarlijker.
• Wilde dieren verschijnen op het bord en bewegen richting spelers om aan te vallen.
• Je wint door het dorp te bereiken — of als je als enige overleeft.

Let op: dit is slechts een beknopte uitleg. De volledige spelregels zijn duidelijk uitgelegd in het bijgevoegde regelboek.

Slim overleven of puur geluk? De speleigenschappen van Wilderness

Wilderness lijkt op het eerste gezicht een race tegen de natuur, maar laat je niet misleiden — het is ook een strijd tegen elkaar. Ja, het eiland is meedogenloos, maar de andere spelers zijn dat soms nog nét iets meer.

Wat meteen opvalt, is hoe belangrijk tactiek is. Je moet je energie zorgvuldig plannen: hoeveel stappen zet je? Zoek je nu naar voedsel, of probeer je die rivier over te steken? Drink je eerst water of riskeer je dorst om sneller te zijn dan de rest? Elke actie heeft een prijs, en wie roekeloos speelt, ligt er vroegtijdig uit.

Toch is Wilderness geen schaakspel. Er zit een flinke portie geluk in, en dat past bij het thema. Je weet niet wat er op het volgende landschapstegel ligt, je dobbelt voor voedsel, je trekt willekeurige ziektes als je moerassen doorkruist, en als je ‘verdwaalt’, bepaalt het kompas jouw richting. Soms werkt alles mee. Soms werkt alles tegen. En precies dat maakt elk potje onvoorspelbaar.

Er is ook interactie, maar die is vaak indirect. Je kunt elkaar dwarsbomen met gebeurteniskaarten, bijvoorbeeld door een beer op het pad van een tegenstander te zetten of iemands plannen te saboteren. En er is altijd die psychologische druk: ga je iemand voorbij in een gevaarlijk gebied, wetende dat hij jou straks misschien wraakzuchtig terugpakt?

Bluf speelt geen grote rol in dit spel, maar inzicht in timing des te meer. Wachten tot iemand net heeft gegeten en dan een hinderkaart spelen voelt behoorlijk gemeen — en doeltreffend. Je zit elkaar niet constant op de huid, maar als je iemand slim weet te raken op het verkeerde moment, is dat bijzonder effectief.

Wat betreft herspeelbaarheid zit het goed. Het eiland wordt elke keer anders opgebouwd, de dag- en gebeurteniskaarten zorgen voor variatie, en de verschillende personages hebben elk hun eigen nuance. Geen enkel pad naar de overwinning is hetzelfde.

En blijf je betrokken? Absoluut. Je leeft mee, ook als je niet aan de beurt bent. Want elke stap van een tegenstander kan invloed hebben op jouw kansen. Bovendien: als je sterft, kun je (als er nog onontdekte gebieden zijn) opnieuw instappen met een nieuw personage — een slimme vondst die voorkomt dat je lang moet toekijken.

Wilderness is dus geen pure survival-simulatie, en ook geen puur geluksspel. Het zit er precies tussenin. Genoeg strategie om spelers tevreden te stellen die graag plannen, genoeg chaos om je alert te houden, en genoeg spanning om elk potje weer te willen spelen.

Voor wie is Wilderness geschikt (en voor wie juist niet)?

Wilderness is een spel voor mensen die het avontuur niet uit de weg gaan. Hou jij van spellen waarin je moet overleven met minimale middelen, waarin elke beurt telt, en waarin je af en toe moet improviseren omdat het noodlot toeslaat? Dan ga je hier zeker plezier aan beleven. Vooral als je graag verhalen beleeft aan tafel — van heldhaftige ontsnappingen tot wanhopige momenten waarin je dorstig en verdwaald in een moeras eindigt — zit je hier goed.

Het spel is bij uitstek geschikt voor spelers die houden van tactische keuzes met een vleugje chaos. Je plant vooruit, maar je moet ook kunnen schakelen als een beer ineens je pad kruist of je een ziekte oploopt. Het is dus geen spel voor controlefreaks die elke uitkomst willen kunnen voorspellen. Ook als je allergisch bent voor toeval of dobbelstenen, zul je hier minder plezier aan beleven.

Wilderness speelt het lekkerst met drie of vier spelers. Dan is er genoeg spanning op het bord, zonder dat het te lang duurt tussen beurten. Met twee spelers wordt het meer een rechtstreekse race — nog steeds spannend, maar minder interactief. Met vijf of zes spelers komt de chaos tot een kookpunt, maar moet je ook wat meer geduld hebben. Gelukkig blijf je meestal wel betrokken, want een slimme gebeurteniskaart kan op elk moment het spelbeeld kantelen — ook als je niet aan de beurt bent.

Voor gezinnen met jonge kinderen is dit spel waarschijnlijk wat te pittig, qua regels én thematiek. Maar voor liefhebbers van overlevingsspellen, avonturen met een twist, of spelers die genieten van een licht competitieve sfeer met ruimte voor onverwachte wendingen: dit is er eentje om op je radar te zetten.

Conclusie

Wilderness is een spel dat met kop en schouders boven de gemiddelde survivalgame uitsteekt. Het thema is niet zomaar een sausje, maar zit verweven in elke beslissing die je neemt: van hoe ver je loopt tot wanneer je rust, eet of drinkt. Je voelt de druk toenemen terwijl je personage steeds vermoeider raakt, je voorraden slinken en de omgeving steeds vijandiger wordt. En ondertussen zijn er nog die andere spelers die hetzelfde doel voor ogen hebben — en jou soms nét die pas willen laten struikelen.

Wat deze preview-versie al laat zien, is hoe goed het fundament van het spel in elkaar zit. De spelmechanismen zijn doordacht, het tempo voelt natuurlijk aan, en ondanks het vrij eenvoudige basissysteem ontstaan er steeds weer spannende, soms genadeloze situaties. De willekeurige opbouw van het eiland, de dag- en gebeurteniskaarten, en de verschillende personages zorgen voor voldoende afwisseling en herspeelbaarheid. Tel daarbij op dat spelers zelfs na een vroege dood opnieuw kunnen instappen, en je hebt een spel dat zowel thematisch sterk als toegankelijk blijft — zonder in te boeten aan spanning.

Natuurlijk: dit is een preview. Dat betekent dat er in de uiteindelijke versie nog veranderingen mogelijk zijn — in balans, vormgeving of componenten. Maar wat er nu al op tafel ligt, voelt erg compleet. Wilderness speelt soepel, weet je bij de les te houden, en prikkelt de verbeelding. Dat het spel in deze vorm al zo overtuigt, belooft veel goeds voor de definitieve uitgave.

Ben je liefhebber van thematische spellen, hou je van survival met een strategisch randje, en wil je graag meedoen aan een avontuur waar je elke beurt keuzes moet maken die ertoe doen? Dan is dit een titel om in de gaten te houden. Je kunt je nu alvast aanmelden voor de Kickstarter, zodat je er straks als een van de eersten bij bent wanneer Wilderness aanmeert in de wereld van de bordspellen.