De twee rivaliserende geheime diensten kennen de geheime identiteit van de 25 spionnen. Hun teamgenoten kennen deze spionnen enkel bij hun codenaam. Beide teams gaan met elkaar de strijd aan en proberen om als eerste contact te leggen met hun spionnen. Elk hoofd van de geheime dienst geeft aanwijzingen door één woord te noemen dat betrekking heeft op meerdere woorden die op tafel liggen. Zijn teamgenoten proberen de woorden van hun kleur te raden zonder daarbij spionnen van de tegenstander aan te wijzen. En natuurlijk wil iedereen uit de buurt van de huurmoordenaar blijven.. Is Codenames een spel om voor te moorden of laat je het liever voor dood achter? Je leest het in deze Codenames review.
Spionnen zoeken
Jij en je teamgenoten werken bij de geheime dienst en hebben de taak om zo snel mogelijk contact te leggen met jullie spionnen in het veld. Het andere team werkt bij een concurrerende geheime dienst en hebben de taak om zo snel mogelijk contact te leggen met hun spionnen in het veld. Ieder team kiest een teamhoofd, het teamhoofd weet wie de spionnen zijn en probeert dit aan zijn teamgenoten duidelijk te maken, maar dit is makkelijker gezegd dan gedaan.
Woordkaarten
Ieder team moet 8 of 9 (het team dat begint 9, het andere team 8) van zijn eigen spionnen identificeren. Naast de spionnen zijn er ook nog 7 onschuldige omstanders en 1 huurmoordenaar. Deze karakters worden in het spel verbeeld als een kaartje met een woord erop. In totaal speel je dus met 25 willekeurige woordkaarten. De kaarten worden in een rechthoek van 5 bij 5 kaarten op tafel gelegd en het is aan ieder team de taak om die kaarten aan te wijzen die bij jouw team horen.
Aanwijzingen van één woord
De teamhoofden geven om beurten een aanwijzing van één woord. Een aanwijzing kan betrekking hebben op meerdere kaarten. De spelers in een team moeten raden welke woorden (en dus kaarten) het teamhoofd bedoelt. Wordt er een kaart door het team aangewezen dan wordt de identiteit bekend gemaakt, dit kan dus een eigen spion, spion van de tegenstander, een onschuldige omstander of de huurmoordenaar zijn. Is het een eigen spion dan speelt het team door, is het een spion van de tegenstander of een onschuldige tegenstander dan gaat de beurt direct door naar het andere team. Is het de huurmoordenaar dan stopt het spel direct en heeft het andere team gewonnen. Wordt de huurmoordenaar nooit aangewezen dan wint het team dat als eerste al zijn spionnen heeft weten te identificeren.
Snel van start
Het opzetten van Codenames is zo gebeurd. In nog geen 5 minuten had ik de kaarten geschud en neergelegd. De spelregels beslaan zo’n twee A4’tjes maar zijn makkelijk te begrijpen. Het kostte mij een kwartier om alles door te lezen en te snappen wat de bedoeling is.
Verbanden leggen
De belangrijkste speleigenschap van Codenames is verbanden kunnen leggen. Dit geldt niet alleen voor de spelers die de spionnen moeten identificeren maar zeker voor het teamhoofd. Niet alleen moet het teamhoofd er op letten dat het woord wat hij kiest de juiste kaarten met elkaar verbindt, hij moet er ook op letten dat er met de andere foutieve kaarten juist géén onderling verband is. Daarnaast is Codenames echt een teamspel waarmee je goed moet overleggen en samenwerken. Geluk speelt een kleine rol in dit spel. Het kan zijn dat je per ongeluk de juiste kaart aanwijst, maar dat lukt je zeker niet drie keer achter elkaar.
Veel spelers maar toch geen partygame
Codenames is in theorie met een grote groep mensen te spelen maar om het spel goed te kunnen spelen en het leuk te houden voor iedereen, is 8 spelers wel het maximum. Het goed op de kaarten kunnen kijken en het constructief overleggen wordt met meer dan 3 spelers in een team steeds lastiger. Ben je met 8 personen en is Codenames dan geschikt als partyspel? Voor mij persoonlijk niet. Wil je Codenames goed spelen dan moet je echt geconcentreerd zijn en goed kunnen nadenken, mijn ervaring met partyspellen is dat ze vooral luchtig en niet al te serieus moeten zijn. Je kunt Codenames wel goed spelen vóórdat je aan de echte partygames begint. Codenames is ideaal voor wanneer je met te veel mensen bent voor Catan, te weinig voor Weerwolven en nog te nuchter bent voor 30 seconds.
Conclusie
Codenames is een erg leuk spel dat spelers aanspoort om creatief te zijn met taal en leert verbanden te leggen, voor zowel jongere spelers als volwassenen. Ondanks dat ik persoonlijk het spel het leukste vind om met 8 spelers te spelen, is Codenames ook prima (met aangepaste spelregels) met 2 tot 4 spelers te spelen. Door het grote aantal kaarten en de wisselende startopstelling is elk spel weer anders. De korte speelduur (ongeveer 15 minuten) en makkelijke spelregels maakt dit spel leuk en toegankelijk voor nagenoeg iedereen.
