Het is het grootste politieke schandaal van de Verenigde Staten. Nee, ik heb het niet over Bill ‘I did not have sexual relations with that woman’ Clinton. Ik heb het over het Watergateschandaal met als hoofdrolspeler die andere president, Richard Nixon. In Watergate herbeleef je de geschiedenis en gaan de regering en de pers opnieuw de strijd met elkaar aan. Heeft dit tweespelersspel een goede afloop of is dit een schandalig slecht spel? Je leest het in deze Watergate review.
Het verhaal
In juni 1972 worden vijf mannen gearresteerd in het Watergate gebouw in Washington. Wat lijkt op een derderangs overval op het hoofdkwartier van het Democratische Nationale Comité, wekt de belangstelling van journalisten Bob Woodward en Carl Bernstein van The Washington Post om een gedegen onderzoek te starten. In de volgende twee jaar ontdekken ze dat de vijf mannen vanuit het Witte Huis zijn geïnstrueerd om politieke vijanden te bespioneren. Als gevolg daarvan neemt Richard Nixon in 1974 ontslag om afzetting als president te vermijden.
Een groot prikbord gevuld met punaises
Er is veel aandacht besteed aan de look and feel van Watergate. Wat direct in het oog springt is het fantastische speelbord. Dit ziet er precies uit zoals je dat kent uit films, een groot prikbord gevuld met punaises, foto’s en rode draadjes om de aanwijzingen met elkaar te verbinden. Toen ik dat zag kreeg ik gelijk zin om het prikbord helemaal vol te leggen! Ook de speelkaarten zijn helemaal in stijl, de kaarten van de president zien er uit als dossiers en de kaarten van de redacteur zien er uit als krantenberichten, je waant je hierdoor echt in de jaren 70 tijdens het grootste politieke schandaal van de Verenigde Staten.
Een goed verhaal kan een spel zoveel leuker maken en dat weten de makers van Watergate ook. In de handleiding is er uitgebreid aandacht voor het verhaal rondom Watergate. Ook wordt het achtergrondverhaal van alle personages en gebeurtenissen uit het spel verteld. Dit maakt Watergate niet alleen leuk om te spelen maar je leert er ook nog eens wat van!
Snel opgezet
Watergate bestaat uit een spelbord, speelkaarten, diverse fiches en een stoffen zakje om blind een fiche te kunnen trekken. Het opzetten van het spel had ik binnen 5 minuten gedaan, lekker vlot dus.
Fake news everyone!
Je neemt als speler óf de rol aan van de Nixon-regering óf van hoofredacteur van de krant. Als regering win je het spel zodra je vijf termijnfiches heb weten te bemachtigen. Als krant win je zodra je twee informanten met Nixon hebt weten te verbinden. Aan de ene kant probeer je alles te doen om jouw doelstelling te halen maar tegelijkertijd probeer je alles te doen om je medespeler dwars te zitten. Net als tijdens de echte gebeurtenissen ontzie je niets of niemand om tot je doel te komen!
De regels van Watergate zijn niet complex, in feite speel je elke ronde kaarten uit je hand en strijd je om bewijs-, termijn-, en invloedsfiches. Omdat elke kaart unieke eigenschappen heeft, ben je in het eerste potje wel veel aan het lezen om te ontdekken welke kaart precies wat doet. Dit kan in het begin beetje overweldigend overkomen, maar na je eerste potje heb je het spel helemaal door. De spelregels bestaan uit zo’n twaalf A4-tjes, maar dat is inclusief achtergrondverhalen. De regels zelf beslaan zo’n vijf A4-tjes. Ik ben in totaal een kleine 40 minuten kwijt geweest aan het lezen van de spelregels en het kijken van een video met speluitleg voordat ik aan m’n eerste spel begon. Trek voor het spelen van je eerste spel ook rustig een uur uit. Heb je het spel eenmaal door dan duurt een spel een half uurtje.
Historisch accuraat
Ik heb Watergate verschillende keren gespeeld als zowel de regering als de krant. Wat mij erg opviel is dat de krant bijna elke keer won. Dit kan natuurlijk wijzen op historische accuraatheid, maar zou ook kunnen betekenen dat er een disbalans in het spel zit. Tijdens het spelen ontdekte ik ook een verkeerde vertaling op een kaart. Op de kaart van Bob Haldeman staat dat je elke termijnschijf 1 stap mag verplaatsen terwijl dit elk bewijsfiche moet zijn, een slordige fout die als je niet goed oplet het spel negatief beïnvloedt. White Goblin Games belooft deze fout te corrigeren bij een volgende herdruk.
Touwtrekken
Watergate is een erg tactisch spel waarbij je constant balanceert tussen het halen van je eigen doelstelling en het proberen te voorkomen dat je tegenstander zijn doel haalt. Doordat alle kaarten meerdere actiemogelijkheden bevat moet je goed nadenken over welke actie je wanneer inzet. Gebruik je de standaard actie van een kaart dan leg je hem op je aflegstapel en komt de kaart weer terug in het spel. Gebruik je daarentegen de krachtige actie, dan verdwijnt de kaart daarna helemaal uit het spel, je kunt deze eenmalig gebruiken dus. Elkaar hinderen doe je volop in Watergate. Zeker als je de regering bent is je er alles aan gelegen om de krant optimaal dwars te zitten zodat zij geen bewijzen tegen jou verzamelen. In feite ben je in een beurt de hele tijd aan het touwtrekken met de verschillende fiches. Je hoopt dat aan het einde van je beurt jij de meeste fiches op jouw kant van het spoor liggen zodat ze van jou zijn. Geluk speelt een minder grote rol en zit hem vooral in welke kaarten en fiches op welk moment in het spel komen. Door de willekeurigheid van de getrokken kaarten en bewijsfiches is geen potje hetzelfde. Ook het net op een andere manier moeten spelen wanneer je de regering of de krant bent zorgt voor een hoge herspeelbaarheid.
Conclusie
Watergate is een spel waarin het thema voortreffelijk is doorgevoerd. Het spel ziet er erg mooi uit en er is veel aandacht besteed aan het verhaal en de beleving. Ik heb een grote interesse in geschiedenis en hoop dat het ook andere spelmakers inspireert om meer aandacht te besteden aan verhaal en thema. Interesseer jij je niet voor het verhaal dan is Watergate alsnog erg leuk om te spelen. Er lijkt wel een kleine disbalans in het spel te zitten waardoor de krant een voordeel heeft, maar dit kan ook onvoldoende speelervaring aan mijn kant zijn. Laat vooral jouw ervaring weten in de comments hieronder. Jammer is de fout op een van de kaarten, maar zodra je dat eenmaal weet is het geen probleem meer. Al met al loopt het voor Watergate goed af en is het een erg leuk en tactisch tweespelersspel, een aanrader dus!
Goed om te weten
- Op de kaart van Bob Haldeman staat de verkeerde tekst. Op de kaart staat dat je elke termijnschijf 1 stap mag verplaatsen. Dit moet zijn dat je elk bewijsfiche 1 stap mag verplaatsen.
- Je vindt de juiste uitleg in de Engelstalige spelregels
