Ditmaal geen dode koning, maar een compleet galactisch rijk is plotsklaps verdwenen. En net als op aarde, proberen in de ruimte, anderen ook dit machtsvacuüm op te vullen. Blast is van dezelfde bedenker als Claim. Het spel kent veel overeenkomsten, maar ook verschillen. Wat deze zijn en mijn ervaringen met dit spel, lees je in deze Blast review.
Het verhaal
Het oude galactische rijk is verdwenen! Is het verdwenen door een zwart gat? Heeft het een sprong in de tijd gemaakt? Heeft iemand op de verkeerde knop gedrukt? Hoe dan ook, het hele rijk en zijn vele ruimteschepen en ruimtestations zijn in een oogwenk verdwenen. Nu ligt de Melkweg voor het grijpen! Je sluit je aan bij verschillende ruimtefacties om de controle over de vele planeten en sterren veilig te krijgen.
0 tot en met 10
Als je het spel Claim kent, dan is de vergelijking met Blast onmiskenbaar. Niet zo gek ook, want beide spellen zijn bedacht door dezelfde persoon, Scott Almes. Dit keer geen fantastisch koninkrijk, maar speel je in de ruimte. Jij probeert met de hulp van de vier ruimtefacties de controle te bemachtigen. Ook dit keer zijn de kaarten van de facties genummerd van 0 t/m 10 en heeft iedere kaart uniek artwork. Ik blijf het een leuk detail vinden dat, hoe hoger de waarde op de kaart, hoe krachtiger het wezen is afgebeeld.
Het spel bestaat uit 60 kaarten. Het opzetten is dan ook in een minuut gedaan. De vijf planeetkaarten leg je in het midden van de tafel, de vier overzichtskaarten en 7 sterkaarten er naast, de resterende factiekaarten schud je en je deelt er vijftien aan iedere speler. Hierna kan het spel beginnen.
Touwtrekken
Het doel van Blast is om als eerste 7 punten te bemachtigen. Elke ster en planeet die je bemachtigt is 1 punt waard. Een ster kan je verdienen door als eerste je hand leeg te spelen en kan niet meer afgepakt worden. Om de planeten wordt tussen de spelers gestreden en kunnen gedurende het spel van eigenaar wisselen. Heeft een speler aan het einde van een ronde 7 punten of meer, dan stopt het spel en is diegene de winnaar. Hebben geen van beide spelers 7 punten dan wordt er een nieuwe ronde gespeeld.
In totaal zijn er 44 factiekaarten, er zijn 4 verschillende facties ieder met waardes 0 t/m 10, 4 x 11 = 44. Iedere speler begint een ronde met 15 willekeurige kaarten uit deze stapel. Met deze kaarten wordt er gestreden om de vijf planeten op tafel. Iedere planeet vereist een bepaalde combinatie van kaarten. Bijvoorbeeld drie kaarten op volgorde van dezelfde factie, of drie kaarten met dezelfde waarde van verschillende facties.
De speler die op dat moment de leider is, kiest een planeet waarvan hij met zijn kaarten een de voorwaarden kan voldoen, en legt deze kaarten daarbij aan. De andere speler mag hier nu op reageren door bij dezelfde planeet kaarten aan te leggen die ook aan deze voorwaarde voldoen. Alleen moet dan de totale waarde van de kaarten hoger zijn dan van de kaarten die er al liggen van de andere speler. Kan of wil een speler niet aan de voorwaarden voldoen, dan wint de andere speler de slag om de planeet en schuift hij deze naar zich toe. Het spelen om planeten is een soort touwtje trek.
Voor elke planeet zijn er drie posities, of hij ligt bij je tegenstander, in het midden of bij jou. De winnaar van de slag wordt de leider en kiest de volgende (of dezelfde) planeet. Er wordt op deze manier doorgespeeld tot een speler door zijn kaarten heen is, op dat moment stopt de ronde direct en wordt er gekeken of er een speler 7 of meer punten heeft. Zo niet, worden de factiekaarten opnieuw geschud en gedeeld en begint de volgende ronde. Bij het starten van een nieuwe ronde blijven de verdiende ster- en planeetkaarten liggen waar ze liggen, de puntenverdeling blijft dus gelijk. Om meer balans in het spel te krijgen moet de speler die de meeste punten heeft aan het begin van een nieuwe ronde, zijn hoogste kaarten ruilen met kaarten van de andere speler. Het aantal kaarten dat geruild moet worden is gelijk aan het puntenverschil tussen beide spelers.
Iedere factie heeft daarnaast ook een verplichte of optionele eigenschap. De optionele eigenschap mag je toepassen zodra je de kaart speelt. De Morphi’s kunnen bijvoorbeeld de vorm van een andere factie aannemen. De verplichte eigenschap(pen) moet de winnaar van de slag toepassen als hij met deze factiekaarten heeft gewonnen. Bijvoorbeeld als je met een Greedbot hebt gewonnen, dan moet je de planeet direct van je tegenstander naar jouw kant verplaatsen, in plaats van eerst in het midden te leggen.
De volledige spelregels van Blast passen op een A4’tje en hebben mij 10 minuten gekost om te begrijpen. Hierbij moet ik wel zeggen dat ik al bekend ben met Claim, dat helpt om het spel sneller te begrijpen. Ben je nog niet bekend met Claim dan duurt het wat langer om het spel te snappen. De spelregels zijn niet moeilijk, maar je moet wel goed weten welke planeet en factie welke voorwaarden heeft. Gelukkig zijn er referentiekaarten die je helpen en hoef je niet telkens de regels er bij te pakken.
Strategie en geluk
Je moet in Blast tactisch spelen om te kunnen winnen. Je moet goed bepalen voor welke planeten je gaat spelen en beetje vooruitdenken hoe je je kaarten gaat inzetten. Het kan zijn dat, doordat je kaarten gebruikt voor de ene planeet, je vervolgens niet meer aan de voorwaarde kan voldoen voor de andere planeet. Ook kan het gunstig zijn om te proberen om zo snel mogelijk door je kaarten heen te gaan, zodat je een sterkaart krijgt en dat punt niet meer afgepakt kan worden. Daarnaast moet je ook gewoon geluk hebben, dat je voor jou gunstige kaarten op hand krijgt, of je tegenspeler ongunstige kaarten krijgt. Een beetje bluffen kan ook geen kwaad, als je tegenspeler denkt dat jij hele sterke kaarten hebt, kan hij voor een strategie kiezen die gunstiger uitpakt voor jou. De interactie tussen de spelers is hoog, je speelt het spel echt tegen elkaar. Doordat je iedere ronde en spel weer andere combinatie van kaarten hebt is geen spel hetzelfde en is de herspeelbaarheid hoog.
Toegankelijker
Je speelt Blast uitsluitend met twee spelers, een potje duurt ongeveer een kwartier en het spel is geschikt vanaf 8 jaar. Ik vind Blast de toegankelijkere variant op Claim, maar is daardoor niet per se makkelijker. Blast speelt meer recht toe recht aan. Je hoeft bijvoorbeeld niet langer eerst een leger op te bouwen en de krachten van iedere factie zijn ook iets eenvoudiger. Vandaar dat de minimale leeftijd van 10 jaar bij Claim omlaag is gegaan naar 8 jaar bij Blast.
Conclusie
Blast is een strategisch kaartspel dat in veel opzichten overeenkomsten heeft met Claim. Ben je bekend met Claim, dan pak je Blast zo op. Blast is geen Claim light, maar een variatie op de kenmerkende spelmechaniek van Claim. Blast is iets toegankelijker om te spelen dan Claim, waardoor het ook geschikt is voor jongere spelers, maar ik wil het zeker geen kinderspel noemen. Om Blast te kunnen winnen heb je zeker tactisch inzicht nodig, evenzo als een portie geluk. Ben je bekend met Claim en vind je het geen leuk spel, dan word je ook niet gelukkig van Blast. Vind je Claim wel een leuk spel, dan ga je Blast zeker een vermakelijke variant vinden. Ben je nog helemaal niet bekend met Claim en zoek je een toegankelijk, snel te spelen en strategisch kaartspel voor twee personen dat je ook goed met kinderen kunt spelen? Haal dan zeker Blast in huis!
