Wyrmspan Review

Toen ik hoorde dat de makers van Wingspan met een nieuw spel kwamen — dit keer niet over vogels, maar over draken — was mijn interesse direct gewekt. Want hoe zou zo’n magisch thema samengaan met het kalme, engine-building spelverloop waar Wingspan zo geliefd om is?

Wyrmspan neemt je mee onder de grond, naar een wereld waar je als drakenverzamelaar gangenstelsels uitgraaft en kleurrijke, vaak verrassend vriendelijke draken probeert te lokken. Het spel belooft een thematische beleving met tactische keuzes en een warm fantasy-sfeertje. Maar voelt het ook écht anders dan Wingspan? En voor wie is dit nieuwe avontuur geschikt?

In deze review neem ik je mee in mijn ervaring met Wyrmspan: van thema en spelverloop tot componenten, herspeelbaarheid en solo-optie. En natuurlijk kijk ik ook naar de vraag die velen zullen stellen: heb je Wyrmspan nodig als je Wingspan al hebt?

Draken lokken in een ondergronds paradijs

In Wyrmspan word je geen held met een zwaard of een tovenaar met vuurballen. Nee, hier kruip je in de huid van iets subtielers — een drakenzorger, een soort ecologische ontdekkingsreiziger. Je hebt net een verborgen gangenstelsel onder je land ontdekt, en daar ga je iets bijzonders mee doen: je maakt er een toevluchtsoord van voor draken.

Niet zomaar draken trouwens. In dit spel ontdek je een enorme variatie aan draken, van speelse tot verlegen exemplaren, van kleine hatchlings tot imposante vuurspuwers. En ja, elke draak heeft zijn eigen voorkeuren. Sommigen nestelen zich het liefst in de warme Karmijnhol, anderen voelen zich thuis in de mysterieuze dieptes van de Amethystkloof.

Wat ik mooi vind, is hoe het thema niet alleen visueel is (de kaarten zijn prachtig geïllustreerd), maar ook in elke spelsituatie terugkomt. Je moet echt nadenken: welke draak past waar? Hoe maak ik mijn grotten aantrekkelijk genoeg om ze te lokken? Je graaft gangen, lokt draken, verzorgt ze met melk, vlees of kristallen… Het voelt allemaal logisch en thematisch kloppend. Je bouwt niet alleen een tableau; je bouwt een levend ecosysteem onder de grond.

Het spel neemt je zo stap voor stap mee in deze ondergrondse wereld, zonder bombarie maar wel met veel sfeer. En dat maakt Wyrmspan tot een spel dat je niet alleen speelt, maar ook een beetje beleeft.

Een lust voor het oog (en voor de drakenliefhebber)

Als je Wyrmspan op tafel legt, valt meteen iets op: dit is geen doorsnee fantasyspel vol duistere kleuren en dreigende illustraties. Nee, Wyrmspan kiest voor een zachte, bijna dromerige stijl. De illustraties zijn aquarelachtig, subtiel en verfijnd — elke draak heeft een eigen karakter, en sommige zijn bijna schattig te noemen. Verwacht dus geen grimmige beesten, maar eerder een liefdevolle ode aan de variëteit binnen het drakenrijk.

Ook de spelcomponenten verdienen een pluim. Zo zitten er schitterende zilverkleurige munten in het spel, die aan de ene kant zijn gegraveerd met drakenschubben en aan de andere kant met een sierlijke drakenvleugel. Ze voelen net een tikje luxer aan dan je zou verwachten, en geven het spel nét dat beetje extra flair. En dan de drakeneieren — die zijn erg leuk gedaan, net zoals in Wingspan. In plaats van simpele schijfjes of standaard tokens krijg je kleine eivormige spelelementen, gekleurd en gespikkeld alsof je ze zo uit een nest hebt gehaald. Niet functioneel noodzakelijk, wel heel sfeervol.

Het spelersbord is overzichtelijk opgebouwd in drie grotten: het Karmijnhol, de Gouden Spelonk en de Amethystkloof. Elk met z’n eigen sfeer en kleur, en ook hier is het thematische gevoel sterk aanwezig. Alles sluit mooi op elkaar aan zonder visueel te overheersen.

De kaarten zijn van goede kwaliteit en liggen lekker in de hand. De symbolen zijn duidelijk, al moet je in je eerste potjes soms nog even spieken wat alles precies doet. Maar eenmaal gewend, speelt het soepel weg.

Kortom: Wyrmspan ziet er niet alleen prachtig uit, het voelt ook verzorgd aan. Je merkt aan alles dat hier liefde en aandacht in is gestoken — en dat maakt het spelen des te aangenamer.

Spelmateriaal in Wyrmspan

Wyrmspan zit bomvol mooi en thematisch materiaal. In de doos vind je onder andere:

• 183 drakenkaarten
• 75 grotkaarten
• 5 spelersmatten (elk met drie grotten: Karmijnhol, Gouden Spelonk en Amethystkloof)
• 1 kaartendisplaybord
• 1 rondebord (met doelentegels en rondetracker)
• 4 gildeborden (dubbelzijdig, afhankelijk van spelersaantal)
• 45 zilverkleurige munten (met drakenschubben en drakenvleugels)
• 25 vleestokens (rood)
• 25 melktokens (wit)
• 25 goudtokens (geel)
• 25 kristaltokens (paars)
• 55 drakeneieren (verschillend gekleurd en gespikkeld)
• 20 vermenigvuldiger-tokens (voor grondstoffen en eieren)
• 10 doelentegels (dubbelzijdig)
• 10 snelle startgidsen
• 1 scoreblok
• 1 startspelermarker
• Spelersmateriaal per kleur (voor max. 5 spelers):
  • 1 avonturier-meeple
  • 4 doelmarkers4 gildemarkers
  • 1 gildetoken

Spelopzet — stap voor stap

1. Centrale spelborden en stapels opzetten
   • Leg het gildebord in het midden van de tafel en kies willekeurig één van de vier gilde-tegels. Leg die op het bord met de juiste zijde naar boven (afhankelijk van het aantal spelers).
   • Leg het kaartendisplaybord naast het gildebord.Schud de drakenkaarten en leg er drie open op het display.Schud de grotkaarten en leg er drie open op het display.
   • Leg het rondebord klaar met de rondemarker op ronde 1.
   • Schud de doelentegels en leg er vier willekeurig op het rondebord.
2. Algemene voorraad klaarleggen
   • Leg de munten, eieren, grondstoffen (vlees, melk, goud, kristal) en vermenigvuldiger-tokens in het midden als algemene voorraad.
3. Spelersmateriaal uitdelen Elke speler krijgt:
   • 1 spelersmat
   • 1 avonturier (meeple)
   • 4 doelmarkers en 4 gildemarkers in hun kleur
   • 1 gildetoken
   • 6 munten en 1 ei
   • 3 willekeurige drakenkaarten
   • 3 willekeurige grotkaarten
   • 3 grondstoffen naar keuze (vlees, melk, goud of kristal)
   • Kies vervolgens 4 kaarten om te houden (in elke combinatie van draken/grotten) en leg de andere 2 open in de aflegstapels
4. Beginopstelling
   • Plaats je spelersmat voor je.
   • Leg je avonturier op het Basiskamp op je mat.
   • Leg 1 ei op een van de twee nesticonen op je mat.
   • Zet je gildetoken op “START” op het gildespoor.
5. Startspeler
   • Bepaal willekeurig wie begint en geef die speler de startspelermarker.

Hoe speel je Wyrmspan?

In Wyrmspan ben je een amateur-draakonderzoeker die een ondergronds toevluchtsoord bouwt voor allerlei soorten draken. Je ontwikkelt drie grotten op je spelersbord — het Karmijnhol, de Gouden Spelonk en de Amethystkloof — door ruimtes uit te graven, draken aan te trekken en hun unieke vaardigheden te benutten.

Het spel wordt gespeeld over vier rondes. In je beurt kies je één actie:

• Uitgraven: Je voegt een grotkaart toe aan een lege ruimte in één van je grotten. Dit kost munten (en later ook eieren) en levert vaak een directe bonus op.
• Lokken: Je speelt een draak in een eerder uitgegraven ruimte. Elke draak heeft een kost en een voorkeur voor een specifieke grot.
• Verkennen: Je stuurt je avonturier door een grot en activeert onderweg alle vaardigheden van draken die je passeert.

Elke draak heeft een unieke eigenschap: sommige leveren eenmalige bonussen op, andere keren terug aan het eind van elke ronde of zorgen voor extra punten aan het einde van het spel.

Door eieren te leggen, grondstoffen te verzamelen, kaarten te “tukken” of op te slaan op je draken, bouw je aan jouw ideale draaktoevluchtsoord en verzamel je overwinningspunten (OP).

Na vier rondes wint de speler met de meeste punten. Deze zijn te verdienen via draken, eieren, verzamelde middelen, getukte kaarten, doelen en je voortgang bij het Drakengilde.

De volledige regels en gedetailleerde uitleg van alle acties, draakvermogens en scoringsopties zijn terug te vinden in de spelregels. Of bekijk de video met speluitleg hieronder.

Wyrmspan – Speluitleg

Tactiek met een zachte rand

Wyrmspan is geen spel dat je op het puntje van je stoel houdt met bluf, sabotage of messcherpe zetten. In plaats daarvan voelt het alsof je rustig je eigen drakenwereld opbouwt, grot voor grot. Maar vergis je niet — achter die kalme sfeer schuilt een spel vol keuzes.

Keuzes, timing en efficiëntie

Elke beurt dwingt je tot kleine, tactische afwegingen: welke draak past het beste in je grot? Welke grondstoffen heb je nodig? Kies je voor directe bonussen of speel je voor de lange termijn met eindscore-voorwaarden? Dat maakt het spel overzichtelijk, maar toch strategisch genoeg om je hersens aan het werk te zetten.

Geluk vs. controle

Geluk speelt een rol, vooral in welke kaarten je trekt, maar je hebt voldoende mogelijkheden om daar omheen te spelen. Je kunt kaarten ruilen, grondstoffen converteren en grotendeels je eigen pad kiezen. Er is geen “foute” richting, alleen een efficiëntere — en dat maakt Wyrmspan toegankelijk voor beginnende spelers én interessant voor de wat meer ervaren bordspelers.

Subtiele interactie

De interactie tussen spelers is er, maar subtiel. Je vist soms voor elkaar een kaart uit het display weg of concurreert op de gemeenschappelijke doelen, maar verder zit je elkaar niet echt dwars. Dat is fijn als je houdt van een vriendelijker spel, maar minder geschikt voor wie graag direct invloed uitoefent op anderen.

Veel variatie, veel herspeelbaarheid

En de herspeelbaarheid? Die zit goed. Er zijn ontzettend veel verschillende draken en grotkaarten, en met de verschillende Drakengilde-tegels en doelen voelt elke pot net wat anders. Bovendien nodigt het spel uit om nieuwe strategieën te proberen: een grot vol hatchlings? Alleen grote draken? Of juist inzetten op het Drakengilde? Genoeg om mee te experimenteren.

Engine builder met een warme sfeer

Wyrmspan is dus geen zenuwslopende strijd, maar eerder een ontspannen bouwspel met een warme sfeer en verrassend veel diepgang. Ideaal voor spelers die houden van engine building met een twist — en die het niet erg vinden om hun eigen plan te trekken in plaats van elkaar voortdurend voor de voeten te lopen.

Voor wie is Wyrmspan?

Wyrmspan is vooral bedoeld voor spelers die graag in alle rust iets opbouwen. Het is een spel waarbij je lekker in je eigen bubbel kunt kruipen, zonder dat je voortdurend in elkaars plannen hoeft te wroeten. Hou je van engine building, van slimme combinaties leggen, van steeds efficiënter spelen? Dan zit je hier goed.

Ook thematisch ingestelde spelers komen aan hun trekken: als je houdt van draken, verzamelingen, of gewoon van een mooi vormgegeven spelwereld waarin alles logisch aanvoelt, dan is Wyrmspan absoluut een aanrader. Het spel straalt rust uit, maar biedt toch genoeg om over na te denken — perfect voor spelers die liever bouwen dan strijden.

Ben je meer van het directe spel, met veel interactie, blokkeren of bluffen? Dan zul je hier misschien iets missen. De interactie is er, maar blijft subtiel. En wie houdt van pittige, zware spellen zal Wyrmspan mogelijk als iets te licht ervaren. Het spel zit slim in elkaar, maar wil vooral ontspannen zijn.

Solo spelen met de Automa

Speel je liever alleen? Ook dan stelt Wyrmspan niet teleur. Dankzij een goed uitgewerkt Automa-systeem speel je een volledige pot tegen een artificiële tegenstander die verrassend slim en doelgericht te werk gaat. Automa volgt niet dezelfde regels als jij — ze betaalt bijvoorbeeld geen grondstoffen — maar dat maakt haar des te efficiënter. Ze scoort op het Drakengilde, neemt kaarten weg en concurreert mee om de openbare doelen.

Er zijn verschillende moeilijkheidsgraden, en voor wie echt een uitdaging wil is er zelfs de zogeheten Ravel Mode: een variant waarin de Automa sneller beweegt als jij te goed bezig bent. Dat zorgt voor een extra laagje spanning én herspeelbaarheid. Solo blijft het spel soepel verlopen en voelt alles nog steeds thematisch en overzichtelijk aan.

Wat is het beste spelersaantal?

Hoewel Wyrmspan prima te spelen is met elk aantal spelers (van 1 tot 5), komt het wat mij betreft het best tot z’n recht met 2 of 3 spelers. Dan blijft het tempo hoog genoeg, heb je voldoende interactie bij de open kaarten en doelen, en voelt het spel nog steeds overzichtelijk aan. Met 4 of 5 spelers kan het tempo wat zakken — zeker als iedereen de tijd neemt voor z’n beurt. Solo is, zoals gezegd, een sterke optie, vooral voor wie graag in z’n eentje een engine bouwt.

Dus: speel je vaak met z’n tweeën of drieën, of juist alleen? En hou je van engine builders met een thematische insteek? Dan zou Wyrmspan zomaar een blijvertje kunnen zijn in je collectie.

Conclusie: een sfeervol bouwspel met verrassende diepgang

Wyrmspan is zo’n spel dat je niet meteen overdondert, maar je langzaam weet in te pakken. Het is geen spel vol spektakel of grootse wendingen, maar eerder een rustige ontdekkingstocht waarin je op je eigen tempo iets opbouwt. Juist die kalmte is z’n kracht. Je bent bezig met het uitgraven van grotten, het aantrekken van draken en het leggen van slimme combinaties, en ondertussen ontstaat er iets moois op je spelersbord — een klein ecosysteem vol kleur, symboliek en charme.

Het spel is visueel prachtig, met veel aandacht voor detail: van de geschubde zilveren munten tot de kleurrijke gespikkelde drakeneieren. Ook de gameplay voelt doordacht aan. Elke beurt biedt betekenisvolle keuzes, zonder dat het spel ingewikkeld wordt. De interactie is beperkt, maar aanwezig waar het telt — bij doelen, kaarten en het drakengilde. En wie liever in z’n eentje speelt, krijgt met de Automa een verrassend slimme en uitdagende tegenstander, zeker in de Ravel-variant.

Voor spelers die houden van engine building, thematische werelden en een ontspannen maar tactisch spelverloop, is Wyrmspan een uitstekende keuze. Het spel leunt meer op optimaliseren dan op elkaar dwarsbomen, en dat maakt het geschikt voor zowel gezellige spelavonden als solo-middagen. Speel je met twee of drie spelers? Dan komt het spel wat mij betreft het best tot z’n recht — al is het ook solo sterk speelbaar.

Is Wyrmspan revolutionair? Nee. Maar het is wel een bijzonder sfeervol, liefdevol vormgegeven spel waarin alles klopt. En soms is dat precies wat je zoekt.