Een trein, een moord en acht verdachten. Normaal gesproken was deze zaak zo opgelost door de beroemde detective Achilles Pussot (vast en zeker de zus van de buurman van de achterneef van Hercule Poirot) maar hij is spoorloos verdwenen. Nu zijn alle ogen op jou gericht om deze zaak op te lossen. Is deze escape room ervaring voor thuis echt de moeite waard? Je leest het in deze Exit: De Dode in de Oriënt Express review.
Het verhaal
We schrijven het jaar 1905. Jullie zijn met de luxueuze Oriënt-Express onderweg van Parijs naar Constantinopel als op een ochtend het lijk van de alleen reizende passagier Edgar Ratchinton wordt ontdekt. Er lijkt geen enkele aanwijzing te zijn voor wie deze daad heeft begaan. Alle passagiers geven aan een alibi voor deze nacht te hebben. Niemand zou Mr. Ratchington überhaupt gekend hebben. Voor de toevallig meegereisde meesterdetective Achilles Pussot zou het een eenvoudige klus geweest zijn om de moord op te lossen, maar hij is spoorloos verdwenen. Als jullie zijn notitieblok vinden, wordt het je duidelijk dat hij de daad al ’s nachts had opgemerkt en op het punt stond om de casus op te lossen. Jullie zijn nu de laatste hoop om de dader bij de kladden te grijpen, voordat de trein Constantinopel bereikt. Haast je, de klok loopt!
Beschrijven, vouwen, scheuren, knippen en opentrekken
Het spel is mooi vormgegeven en ademt de sfeer van het begin van de 20ste eeuw. De afbeeldingen zitten vol met details en soms is het echt goed speuren naar aanwijzingen. Hoe mooi het spel er ook uitziet, het is niet gemaakt om er voorzichtig mee om te gaan. Om te kunnen winnen moet je het spelmateriaal beschrijven, vouwen, scheuren, knippen en opentrekken. Kortom je kunt even lekker helemaal los gaan! Al betekent dit gelijk wel dat je het spel dus maar één keer kunt spelen omdat je daarna het spelmateriaal verbruikt hebt.
De Dode in de Oriënt Express bestaat uit 86 kaarten, een decodeerschijf, een boekje, drie verzegelde bladen en twee losse spelonderdelen. Het spel heeft geen spelbord. Hierdoor is het spel opzetten in een paar minuten gebeurd. Tijdens het spelen wordt het vanzelf duidelijk wanneer je welke spelonderdelen nodig hebt.
Wie heeft het gedaan?
Het doel van De Dode in de Oriënt Express is om de juiste moordenaar aan te wijzen. Je speelt het spel verhalenderwijs en om verder te komen moet je puzzels oplossen. Door het oplossen van de puzzels kom je niet alleen verder in het verhaal maar verzamel je ook bewijsstukken en informatie om de dader te kunnen identificeren.
In het spel zitten drie soorten kaarten: Raadselkaarten, Oplossingskaarten en Hulpkaarten.
- Met de raadselkaarten speel je het spel, ze bevatten puzzels, informatie of vertellen je wat je moet doen.
- Oplossingskaarten gebruik je om te controleren of jouw oplossing correct is.
- Hulpkaarten gebruik je als je vast komt te zitten in het spel, je kunt dan hints krijgen of, als je het echt niet weet, de oplossing voor een puzzel.
Elke puzzel heeft een driecijferige code als oplossing. Denk je de juiste code gevonden te hebben dan voer je deze in op de decodeerschijf. Deze vertelt je vervolgens welke oplossingskaart je mag pakken, op deze kaart staat of de code juist is of niet.
Wil je een echte uitdaging dan kun je proberen de maximale score van 10 sterren te behalen. Je moet dan de juiste moordenaar kunnen aanwijzen binnen 60 minuten zonder hulpkaarten te gebruiken. De laagste score haal je wanneer je langer er over doet dan 90 minuten en meer dan 10 hulpkaarten hebt gebruikt.
De spelregels passen op twee A4’tjes en na 5 minuten lezen was ik direct begonnen met het spel.
Geduld is een schone zaak
Ik heb de boeken van Agatha Christie nooit gelezen maar ik ken wel de verhalen van sommige boeken uit films, series en games. Zo ook het verhaal van ‘Murder on the Orient Express’, waarop De Dode in de Oriënt Express (losjes) is gebaseerd. Heb je vaker een review van mij gelezen dan weet je dat ik gek ben op escape rooms. Dus je begrijpt dat door de combinatie van escape room en een goed verhaal ik niet kon wachten om De Dode in de Oriënt Express te gaan spelen. De moeilijkheidsgraad is 4 uit 5, dus dat betekent een pittige uitdaging. Maar dit is nog wel goed te doen voor iemand met ervaring, was mijn conclusie. Omdat je het spel ook solo kan spelen, had ik het spel al uitgepakt voor me liggen toen ik mij bedacht dat een ervaringsspel zoals deze wellicht toch leuker is om met nog iemand te spelen. Nu moet je iets weten over mijn vriendin, hoe mooi, lief en leuk ze ook is, ze houdt niet erg van escape rooms, houdt alleen van spellen spelen als ze kan winnen en heeft zeer weinig geduld. Kortom, op dat gebied zijn we echt elkaars tegenpolen. Met veel pijn en moeite heb ik haar toch kunnen overtuigen om mee te doen toen ik duidelijk heb kunnen maken dat het spel slechts een uurtje duurt, het een coöperatief spel is, dus we winnen (of verliezen) samen en het goed is voor je relatie om samen ervaringen te delen.
Enfin, het ging natuurlijk al mis bij de eerste puzzel. We wisten beide wel in welke hoek we de oplossing moesten zoeken, maar we kwamen maar niet op het juiste antwoord. Dus na 10 minuten werd er al erg ongeduldig een hulpkaart geopperd door mijn lieftallige wederhelft. Iets wat ik als fanatiek escape room speler natuurlijk heb afgedaan als gemakzuchtig en onsportief (voel je de spanning al toenemen?). Ik heb dit tot 30 minuten kunnen rekken, maar toen kwam bij mij ook het besef dat ik ook echt de juiste oplossing niet zag en zijn we toch voor de hulpkaart gegaan. Uiteraard was de oplossing iets dat ik achteraf al wist, tenminste dat vond ik zelf. Maar goed, sportief als ik ben tel ik de gebruikte hulpkaarten gewoon mee als strafpunten op de eindscore.
De rest van het spel ging wisselend, sommige puzzels hadden we snel door, andere puzzels zag ik de oplossing niet, maar mijn vriendin wel. Dat waren niet geheel toevallig ook precies de momenten dat ze oprecht plezier leek te beleven. Maar bij weer andere puzzels zagen we de oplossing beiden niet en moesten we hulpkaarten gebruiken. Zeker richting het einde was het geduld van de wederhelft echt op en gingen de hulpkaarten als zoete broodjes over de toonbank. Uiteindelijk hebben we er ruim 2,5 uur over gedaan, de moordenaar verkeerd geraden en hadden we de laagst mogelijke score.
Teleurstellend moeilijk?
Was De Dode in de Oriënt Express dan te moeilijk of een teleurstelling? Te moeilijk, misschien, al vind ik zelf van niet, de puzzels waren niet heel ingewikkeld, je moest alleen soms creatief denken of goed observeren voor het juiste antwoord, en dat lukt minder goed wanneer ongeduldigheid de boventoon voert. Een teleurstelling vond ik het spel allerminst. Ondanks de laagste score was het een leuke ervaring. Ik ervaar het ook als positief dat ik langer plezier van het spel heb kunnen hebben dan dat er eigenlijk voor staat. Heb je het spel uitgespeeld dan kan het namelijk de prullenbak in.
Puzzelen en samenwerken
De Dode in de Oriënt Express draait volledig om puzzelen en samenwerken. Je speelt samen tegen het spel door puzzels en raadsels op te lossen. Het spel is leuker als geduldig jouw karaktereigenschap is, soms moet je even rustig nadenken en ‘out of the box’ denken voor de juiste oplossing. Gelukkig zijn er voor de ongeduldige mensen de hulpkaarten, op deze manier kan je vlotjes door het spel heen gaan, maar zo wordt het spel wel minder uitdagend en geeft het minder voldoening om het spel uit te spelen.
Deel de ervaring
Je kunt De Dode in de Oriënt Express met 1 tot en met 4 spelers spelen. Het spel is prima in je eentje te spelen, al vind ik wel dat het leuker is om de ervaring te delen met anderen. Ook zien anderen vaak net die dingen die jij over het hoofd ziet. Het is wel handig om naast elkaar (in plaats van tegenover elkaar) aan tafel te zitten zodat iedereen het spelmateriaal goed kan zien en lezen. Het meest praktische is om De Dode in de Oriënt Express met 2 of 3 personen te spelen. Het spel duurt circa 90 minuten (al was ik zelf een goede 2,5 uur bezig) en is geschikt vanaf 12 jaar. Het niveau is best pittig dus heb je geen ervaring met escape room spellen dan is het verstandiger om te beginnen met een eenvoudigere versie, bijvoorbeeld Het Mysterieuze Museum. Heb je al vaker escape room spellen gespeeld en vind je ze leuk, dan ga je ook aan De Dode in de Oriënt Express plezier beleven.
Conclusie
De Dode in de Oriënt Express is een pittig escape room spel. Het verhaal is niet erg origineel maar daarentegen wel herkenbaar voor velen. Voor mij was het mijn eerste ervaring met de EXIT-spellen, en het heeft mij zeker niet teleurgesteld. Het spel zit goed in elkaar, de puzzels zijn gevarieerd en best pittig. Speel wel samen met iemand die geduld heeft, dat maakt het spel een stuk leuker en zorgt ervoor dat je minder hulpkaarten hoeft te gebruiken. Je kunt De Dode in de Oriënt Express eenmalig spelen omdat je daarna de oplossingen al kent en je het spelmateriaal verbruikt hebt. Wat mij betreft is dat prima, de prijs is er naar en het is wat dat betreft echt een escape room ervaring voor thuis, dezelfde echte escape room doe je ook niet meerdere keren. Heb je weinig ervaring met escape rooms of wil je laagdrempelig beginnen, kijk dan eerst naar de andere spellen met een lager niveau in de EXIT-serie. Maar heb je zin in een middagje of avondje pittig puzzelen? Dan is Exit: De Dode in de Oriënt Express een aanrader!
